Współczynnik SCOP

Współczynnik sezonowej efektywności energetycznej SCOP to średni współczynnik grzewczy w całym sezonie grzewczym.

Efektywność przekazywania ciepła przez pompę ciepła w jednym punkcie pracy określana jest tzw. współczynnikiem efektywności energetycznej (COP). Wskazuje, ile razy więcej ciepła zostało dostarczone do budynku, niż ile energii elektrycznej pobrano z sieci elektrycznej.

Współczynnik sezonowej efektywności  energetycznej =(dostarczone ciepło)/(energia elektryczna)

Współczynnik sezonowej efektywności energetycznej jest ważny dla oceny jakości pompy ciepła. Jest mierzony zgodnie z normą PN EN 14825.  Między innymi określa, w jakich „punktach pracy” pompa ciepła musi być mierzona: np. dla pomp powietrze-woda przy temperaturach zewnętrznych od -20°C do 20°C w zakresie 5°C - czyli w 9 punktach i temperaturach systemu grzewczego 35°C, 45°C, 55°C i 65°C. Jeśli pompa ciepła osiągnie te temperatury, teoretycznie jest do 36 zmierzonych „punktów pracy”. Producent zwykle wybiera mniej punktów: najczęściej od 16 do 24. Wyniki są zwykle podawane w dokumentacji technicznej w formie tabeli lub wykresu.

Producent może sam zmierzyć pompę ciepła w swoim laboratorium, ale godni zaufania producenci mierzą właściwości swoich pomp ciepła przez zweryfikowane, niezależne laboratoria badawcze. Przy wyborze pompy ciepła warto zawsze zapytać o metodę weryfikacji. Aby ocenić zużycie energii elektrycznej przez pompę ciepła w ciągu roku, stworzono kolejną normę: PN EN 14825. Wykorzystuje ona statystyki danych meteorologicznych i modeluje zachowanie pompy ciepła i systemu grzewczego w ciągu całego sezonu grzewczego. Na podstawie tych obliczeń opiera się tak zwany współczynnik sezonowej efektywności energetycznej SCOP. Jest to średni współczynnik grzewczy dla całego sezonu grzewczego.

Kolejna wielkość pochodzi z tak zwanego sezonowego współczynnika efektywności energetycznej SCOP, czyli efektywności sezonowej ηS. Wyraża ilość ciepła dostarczanego przez pompę ciepła w ciągu roku w stosunku do tzw. pierwotnej formy zużywanej energii, czyli węgla, który elektrownie spalały rocznie na rzecz tej konkretnej pompy ciepła. Jest on powiązany z SCOP wzorem:

ηS =(SCOP  )/( CC)* 100 – Σ F(i) [%]

CC to efektywność wytwarzania i przesyłu energii elektrycznej, określona przez dyrektywę europejską jako średnia europejska na poziomie 2,1.

Σ F (i) [%] to udział własnego zużycia dodatkowego wyposażenia pompy ciepła z wyjątkiem sprężarki (pompy obiegowe, wentylatory, sterowniki i inna elektronika). Dla pomp powietrze - woda wartość Σ F (i) wynosi 3%, dla pomp ziemia - woda 8% (jest wyższa ze względu na zastosowanie płynu niezamarzającego ze studni).

Wreszcie, zgodnie z ηS, oceniana jest klasa energetyczna pompy ciepła, tj. etykieta energetyczna.Producent może wprowadzić do obrotu pompy ciepła klasy co najmniej A ++, tj. o efektywności sezonowej wyższej niż 125% w zastosowaniach niskotemperaturowych (w systemie grzewczym ok. 35/30°C, tj. ogrzewanie podłogowe).